با توجه به اهمیت دوران نامزدی، دراین مقاله قصد داریم طبق توصیه های متخصصان مشاوره پیش از ازدواج در اصفهان، به تعریف نامزدی، بررسی تفاوت نامزدی با آشنایی و کارکرد های دوران نامزدی بپردازیم.
دوران نامزدی
نامزدی وعده ی ازدواج هم نامیده می شود. نامزدی قراردادی است که به موجب آن، طرفین توافق می کنند در آینده باهم ازدواج کنند . تفاوت دوران آشنایی با دوران نامزدی در همین توافق است . در دوران آشنایی، هیچ کدام از افراد تعهدی برای ازدواج با دیگری ندارند. هرچند در دوره آشنایی افراد به قصد ازدواج باهم ارتباط دارند و باهم آشنا می شوند، اما این بدین معنی نیست که الزاما در پایان آشنایی به یک دیگر وعده ی ازدواج دهند و باهم نامزد شوند . زمانی که هردو نفر به قدری باهم آشنا شدند که تصمیم به ازدواج گرفتند، از آن زمان تا زمان عقد رسمی، دوران نامزدی محسوب می شود.
تعریف نامزدی
مردم از دوران نامزدی تعاریف متفاوتی دارند . برخی فاصله ی عقد و عروسی را دوران نامزدی محسوب می کنند. برخی دیگر زمان بعد از عقد ، تا هنگامی که به خانه مشترک بروند را دوران نامزدی می گویند. و بسیاری دیگر، زمان قبل از عقد را دوران نامزدی می دانند. تعریف درست دوره ی نامزدی به این تعریف نزدیک است . دوران نامزدی از نظر ما به دوره ای از زمان می گویند که با وعده ی ازدواج شروع می شود و با عقد رسمی پایان می گیرد و حداقل خانواده ی اصلی دختر وپسر از آن آگاه هستند. شروع نامزدی می تواند با در دست کردن حلقه و احتمالا یک جشن کوچک همراه باشد.
مراحل ازدواج
ازدواج در سه مرحله شکل می گیرد الف ) آشنایی ب ) نامزدی و ج ) عقد رسمی.
آشنایی به طور سنتی از طریق خواستگاری انجام می شود. گاهی اوقات افراد قبل ازنامزدی یا عقد رسمی، فرصت کافی برای آشنایی دارند و گاهی این فرصت بسیار محدود است. برخی افراد با خواستگاری دوره ی آشنایی را آغاز می کنند و برخی دیگرقبل از خواستگاری فرایند آشنایی را شروع می کنند و سپس برای رسمی شدن آشنایی،خواستگاری انجام می شود. در واقع دو حالت را می توان در جامعه مشاهده کرد .
الف )خواستگاری – آشنایی و ب ) آشنایی – خواستگاری.
گام دوم ازدواج یا نامزدی ، زمانی شروع می شود که دو نفر به یک دیگر وعده ی ازدواج می دهند. این دوره با یک جشن کوچک، حلقه در دست کردن، مراسم بله برون و سنت های دیگری همراه است.
گام سوم ازدواج زمانی است که عقد رسمی بین نامزدها جاری می شود و به عقد یک دیگر درمی آیند. برخی افراد به سرعت هرسه مرحله را پشت سر می گذارند و ازدواج می کنند. گاهی مشاهده می شود که فاصله ی آشنایی تا عقد رسمی کمتراز یک ماه است . در چنین شرایطی طبیعی است که فرصت آشنایی و نامزدی در حد چند روز باشد. اطلاعات و دانستنی هایی که در هرکدام از مراحل آشنایی، نامزدی و عقد بدست می آید بادیگری تفاوت دارد. شناختی که در دوره آشنایی کسب می شود، با شناختی که در دوره نامزدی بدست می آید بسیار متفاوت است و از نظر متخصصین مشاوره پیش از ازدواج در اصفهان لازم است برای ازدواج موفق، هرکدام از این مراحل در حد خودش تجربه شود. برخی اوقات در ازدواج های فامیلی ، احساس می شود که نیاز به گذران دوره آشنایی نیست؛ چرا که طرفین از قبل باهم آشنا هستند و یک دیگر را به خوبی می شناسند. امادوران آشنایی این امکان را فراهم می کند، که با یک دیگربه طور خصوصی ترو به قصد ازدواج آشنا شوند. امکانی که ممکن است قبلا هرگز وجود نداشته باشد.
تفاوت نامزدی با آشنایی
دوران نامزدی و دوران آشنایی در سه حوزه با یک دیگر تفاوت دارند ، این سه حوزه عبارند از : الف ) تعهد ب )قرارداد اجتماعی و ج ) نظارت اجتماعی.
پس از این که افراد به یک دیگر قول ازدواج دادند و دوران نامزدی را آغاز کردند ، تعهد آن ها به یک دیگر و حساسیت آن ها نسبت به تعهد فرد مقابل افزایش پیدا می کند. در این دوران لازم است که وفاداری و تعهد فرد مقابل برای دیگری ثابت شود . در صورتی که در این تعهد و وفاداری خللی وارد شود، طبیعی است که ارتباط رو به ویرانی حرکت خواهد کرد . البته ممکن است رابطه ویران نشود، اما ً حتما جای پا و اثر خود را برای همیشه در ذهن فرد مقابل خواهد گذاشت.
نامزدی یک قرارداد اجتماعی است . نامزدی از طرف اجتماع و خانواده ها پذیرفته شده است و به همیل دلیل از قانون مندی های یک قرارداد اجتماعی تبعیت می کند. قرارداد اجتماعی، طرفین را ملزم به پذیرش شرایط جدید می کند و در صورتیکه یکی از طرفین نابهنجاری کند، مورد سرزنش اجتماع قرار خواهد گرفت . در هنگام عقد یک قرارداد اجتماعی، معمولا افرادی از طرف اجتماع به عنوان شاهد حضور دارند . این قرارداد معمولابه طور خصوصی و دو نفره به انجام نمی رسد، بلکه جمعی از اجتماع حضور دارند و برآن گواه و شاهد هستند. بنابراین به رابطه دوستی دختر و پسری که به یک دیگر وعده ی ازدواج هم داده اند، نمی توان به تنهایی نام نامزدی گذاشت. لازم است که حداقل خانواده های دوطرف، نامزدی دختر و پسر را قبول کنند و آن را بپذیرند . در صورت عدم آگاهی یا عدم پذیرش خانواده های دختر و پسر شرایط قرارداد اجتماعی مهیا نیست و نمی توان آن رانامزدی دانست.
هرقرارداد اجتماعی در خود نوعی نظارت را نیز به همراه دارد . دوران نامزدی نیز خالی از نظارت اجتماعی نیست . ناظر این دوره همان افرادی هستند ، که از نامزدی با خبرند؛ به خصوص پدر و مادر دختر و پسر . در این دوره از جهت حد و حدود ارتباط، رابطه ی جنسی و ورود به خانواده ی نامزد، نظارت هایی براساس توافقی که شده است انجام می گیرد. بسیاری از این توافق های اجتماعی نانوشته است و انتظار می رود که فرد وخانواده ی او آن هارا بدانند و رعایت کنند. در صورتی که رسم و رسومات اجتماعی(توافق های اجتماعی) نادیده انگاشته شود، فرد مقابل به خود حق می دهد که واکنش نشان دهد.لازم است که نامزدی از دریچه یک قرارداد اجتماعی نگریسته شود . این قرارداداجتماعی در واقع پیش نویس یک قرارداد مهم تر و حیاتی تر است، که همان قرارداد ازدواج باشد.
اهمیت نامزدی
دوران نامزدی یک دوره ی حد واسط است، که فرد را آماده ی ورود به زندگی مشترک می کند. در این دوره ارتباط نامزدها با یک دیگر بیشتر می شود و در این ارتباط بیشتر، شناخت افراد از یک دیگر عمق پیدا می کند. در دوران نامزدی، خانواده و دوستان فرد وارد رابطه می شوند و فرد قبل از ازدواج می تواند باآن هاآشنا شود . شناخت شبکه ی ارتباطی نامزد، شناخت خانواده ی نامزد و شناخت دوستان نامزد و بیرون رفتن با او این فرصت را فراهم می کند تا ما بتوانیم شناخت های قبلی خود را بازنگری کنیم، بتوانیم آینده ی خود را تا حدودی ببینیم و برای زندگی مشترک آماده شویم.
همان گونه که مردم می گویند، مشت نمونه خروار است . دوران نامزدی هم تا حدودی نمونه ی دوران بلند مدت زندگی مشترک است. همان طور که می دانید؛ دانشمندان در تحقیقات علمی برای این که به نتیجه برسند،ابتدا فرضیه های خود را در یک نمونه آزمایش می کنند و بعد نتیجه را به کل آن موقعیت تعمیم میدهند. اگر قبل از ازدواج ماهم از نامزد خود فرضیه ها یا شناخت هایی داشته باشیم و بخواهیم درستی و نادرستی این شناخت ها را مورد آزمایش قرار دهیم ، به دو صورت می توانیم عمل کنیم. یکی این که وارد زندگی شویم و در زندگی مشترک خود فرضیه ها وشناخت های خود را بیازماییم. ولی در آن زمان نتیجه ی آن شناخت ها به ما قدرت انتخاب نمی دهد، چرا که قادر به تغییر جدی نخواهیم بود.
اما اگریک نمونه و یک فرصت محدودبرای تجربه و آزمون داشته باشیم ، نتایج ما کاربرد خواهد داشت . اگر فرضیه ی شما این باشد که مرد مورد نظر شما یا خانم مورد نظر شما خانواده ی خوبی دارد، آیا نباید این فرضیه آزموده شود؟ دوره ی نامزدی فرصتی فراهم می کند که این فرضیه ها و اینگونه شناخت ها درستی و نادرستی خود را تا حدودی نشان دهند . در این دوره ما این فرصت را خواهیم داشت که با نمونه ای از زندگی مشترک و زندگی آینده ی خود روبرو شویم و شناختها و تصورات خود را اصلاح کنیم ؛ به درستی یا نادرستی آنها پی ببریم و در عین حال این فرصت و امکان را هم داریم، که قبل از آسیب جدی از ارتباط دور شویم.
به توصیه ی مشاوران در زمینه ی مشاوره پیش از ازدواج دراصفهان ، در صورتی که در دوران نامزدی مرد و زن متوجه شوند که برای هم مناسب نیستند ، بهترین کار این است که قبل از وقوع عقد، وعده ی ازدواج را برهم زنند. از طرف دیگر، از آن جا که ازدواج تغییر و انتقال دشواری است و تغییرات جدی در زندگی ایجاد می کند، لازم است که این تغییر به مرور زمان و به آهستگی انجام شود . وجود دوران نامزدی امکان این روند را فراهم می کند.
در دوران نامزدی هردو طرف در عین حال که به شناخت بیشتری نسبت به هم دست پیدا می کنند، خود را آماده ی زندگی مشترک می کنند.
سه کارکرد عمده دوران نامزدی عبارتند از: 1 – عمیق تر شدن آشنایی 2 -آمادگی برای ورود به زندگی مشترک 3 -پذیرفتن نامزد به عنوان همسرو قطعیت در تصمیم گیری.
1-عمیق تر شدن آشنایی
نامزدی این فرصت را فراهم می کند که نه تنها فرد مقابل را بهتر بشناسیم ، بلکه خانواده و شبکه ی دوستان و ارتباط های او را نیز بهتر بشناسیم . در زمان نامزدی ما این امکان را داریم که وارد خانواده ی فرد شویم، روابط خانوادگی و اعضای خانواده ی او رابشناسیم، به نحوهی برخورد آنها با یک دیگر و با خود تا حدودی پی ببریم، با دوستان نامزد خود آشنا شویم و ارتباطات نامزد خود را تا حدودی بهتر بشناسیم.
در این زمان رفتارها، عقاید و برخوردهای نامزدمان را می بینیم و نسبت به آن شناخت بیشتری بدست می آوریم.علایم هشدار دهنده بیشتر در معرض دید ما قرار می گیرند و ما می توانیم با شناخت بیشتر وارد ازدواج شویم. همیشه به مراجعین در جلسات مشاوره پیش ازدواج در اصفهان توضیح داده می شود که مهم این است که به هشدار دهنده های ازدواج توجه داشته باشیم و بدانیم که جدایی در زمان نامزدی بسیار بهتراز جدایی در زمان های دیگراست.
باید توجه داشت که اگر در زمان نامزدی درباره ی انتخاب خود تردید داشتید و یا احساس کردید که با نامزد خود نمی توانید زندگی خوبی داشته باشید ، هرگز نباید از این تردید و احساس به آسانی گذشت. بایدآن هارا جدی بگیرید و به بررسی اندیشه ها و تردیدهای خود بپردازید. ازدواج را کمی به تاخیراندازید واز کمک متخصص و مشاور ازدواج بهره ببرید. به یاد داشته باشید که نامزدی به همین منظور طراحی شده است و فلسفه ی وجودی آن کاهش ازدواج ناموفق است.
جدایی در زمان نامزدی به مراتب بهتراز طلاق است ، خصوصا که بچه ای نیزدرمیان باشد. در دوره ی نامزدی هیچ گاه نباید فکر کرد که همه چیز تمام شده است ، بلکه دردوران نامزدی همه چیز نیمه تمام است و به همین دلیل راحت ترمی توان بسیاری ازآن چه را که بعدها باید با سختی و مرارت به انجام رسانید، انجام داد.
2- آمادگی برای ورود به زندگی مشترک
زندگی مشترک نیاز به یک سری آمادگی هایی دارد. به غیر از آمادگی اقتصادی، آمادگی عاطفی و فکری نیز لازم است . فردی که برای حداقل 20 سال با خانواده ی خودزندگی کرده، برای این که بتواند از آن ها جدا شود و تمام اوقات خود را با فردی دیگر بگذراند، حقیقتا نیاز به تدریج زمانی دارد . فرایند نامزدی امکان این تدریج زمانی را برای جدایی از خانواده ی اصلی و پیوستن به نامزد ایجاد می کند.
در زندگی مشترک روابط با دوستان و خانواده ی همسر یکی از الزامات است و افراد در صورتی که دوره ی نامزدی را تجربه کنند ، به ناگهان وارد چنین ارتباطاتی نخواهندشد. دوران نامزدی این امکان را فراه می کند که فرد به تدریج با خانواده و دوستان نامزد و همسرآینده خود آشنا شود. گذران تمام وقت با همسر در ابتدای زندگی مشترک هرچند دلپذیر می نماید، امامی تواند برای هردو نفر سخت باشد . نامزدی این امکان را فراهم می کند که زمان بیشتری رابا نامزد خود باشیم و برای همیشه باهم بودن، آماده شویم.
3- پذیرفتن نامزد به عنوان همسر و قطعیت در تصمیم گیری
در دوران نامزدی فرد این فرصت را دارد که تصمیم خود را بازنگری کند . باشناخت بیشتری که نسبت به نامزد خود پیدا می کنیم به درستی و نادرستی انتخاب خود بهترپی خواهیم برد و در صورتی که تصمیم درستی گرفته باشیم، طبیعتا با اطمینان بیشتری آن راپی خواهیم گرفت. اما اگر احیانا متوجه شویم که انتخاب ما انتخاب درستی نبوده است ،این فرصت وجود دارد که بدون آسیب جدی از یک دیگر جدا شویم . بنابراین نامزدی این امکان را فراهم می کند که انتخاب همسر در دو مرحله اتفاق بیفتد . مرحله ی اول ابتدای نامزدی است که افراد به یک دیگر قول ازدواج می دهند و باهم نامزد می شوند و مرحله ی بعدی در پایان نامزدی است که افراد تصمیم به عقد رسمی می گیرند. به نامزدها این حق هم به لحاظ قانونی و هم به لحاظ عرفی داده شده است که، درصورتی که به هردلیلی نخواستند با یک دیگرازدواج کنند، از هم جدا شوند.
بدون دیدگاه