فرایند فرزند پروری و سبک های مختلف فرزند پروری در خانواده ها

نقش باورها در فرزند پروری، راه های لذت بخش ترکردن فرایند فرزند پروری، نقش پدران در تربیت فرزندان و سبک های فرزند پروری، از مباحثی هستند که در این مقاله با توجه به توصیه های متخصصان مشاوره خانواده در اصفهان، به آن می پردازیم.

تولد فرزند امید و شادمانی را به خانواده اهدا می کند. نوزاد نعمت خداوندی است که حیات و تداوم خانوادگی را نوید می دهدو فرصتی یگانه فراهم می سازد تا زن و مرد، مادر و پدر شدن را تجربه کنند. پرورش کودک برای پدر و مادر یک کار مشترک است که همزمان فرصتی ایجاد می کند که ان ها در کنار یک دیگر با رسیدگی به فرزند خویش، پیوند خود را نیز بیش از پیش تقویت کنند.

اما پرورش و تربیت یک فرزند کار اسانی نیست و همه می دانندکه پرورش یک فرزند سالم نیاز به اموزش دارد. استفاده ازتجربیات دیگران، متخصصان و مشاوران می تواند این امر را هم تسهیل و هم پربار نماید.

این بخش خلاصه ی مطالبی است که در کلاس های اموزش فرزند پروری توسط متخصصان مشاوره خانواده دراصفهان ارائه می شود. امید است که والدین محترم علاوه بردرمیان گذاشتن موضوعات با همسرخود، بتوانند شیوه های پیشنهادی را در منزل تمرین نمایند.

نقش باور ها

باورها نقش مهمی در زندگی ما دارند، ما براساس باورهای مان تصمیم می گیریم و رفتار می کنیم. بعضی از باورها صد در صد درست نیستند، ولی در ته ذهن ما رسوب کرده و ما طبق ان ها عمل می کنیم و اگر درزندگی با اتفاقاتی روبرو شویم که خلاف باورهای مان باشد، ان وقت خود، دیگران و شرایط را مسئول می دانیم. بررسی و تصحیح باورها در همه ی زمینه ها ضروری است. شما در زمینه ی تربیت فرزندان تان چه باورهایی دارید؟ ایا در باره ی ان با دیگران صحبت کرده و ان ها را محک زده اید؟

راه هایی برای لذت بخش تر کردن فرایند فرزند پروری

فرزند داشتن لذت هایی به دنبال دارد که نمی توان منکر ان شد. لذت هایی چون دیدن رشد کودک، عشق به فرزند، احساس تعلق به یک خانواده و لذت های بی شمار دیگر. ولی سختی ها و مشکلاتی هم دارد که باید برای ان ها امادگی کسب کرد و با فکر و درایت ان ها را مدیریت کرد. فرزند پروری انرژی و تلاش فراوانی را می طلبد و پاداش های مادی اندکی به دنبال دارد. اول از همه، چیزی بابت والد شدن دریافت نمی کنید. دوم این که به ندرت برای والد شدن و پرورش کودک از شما قدردانی می شود.

گهگاهی کودک قدردانی و مهرش را به صورت یک بوسه و یا در اغوش گرفتن نسبت به شما نشان می دهد. ولی هنگامی که کودکان بزرگ می شوند، به ویژه در سنین نوجوانی و اوایل جوانی، به مقتضای سن شان از شما فاصله می گیرند و خیلی اوقات به جای قدردانی از شما مطالبه خواهند داشت این فرایند باعث می شود بسیاری از والدین به این نتیجه برسند که اکثر کودکان فداکاری های والدین را فراموش می کنند.

اما چگونه می توانیم فرزند پروری را به کاری لذت بخش تر تبدیل کرد؟ متخصصان مشاوره کودک دراصفهان راه های زیر به شما پیشنهاد می کنند:

  • الف) با برنامه ریزی وارد فرایند فرزند پروری شوید.
  • ب) مشارکت پدر در امور مراقبتی کودک لازم است.
  • ج) بین توجه به همسرتان و توجه به فرزندتان تعادل ایجاد کنید.
  • د) فرزند پروری را یک کار گروهی در نظر بگیرید.
  • ه) از یک دیگر حمایت کنید.
  • و) یک برنامه مشارکتی در اعمال انضباط ایجاد کنید.

نحوه صحیح تربیت فرزندان و فرزند پروری در خانواده ها

اهمیت پدران در امور مراقبتی وتربیتی کودک

سال های سال چنین به نظر می رسید که مادران نقش اصلی را در رشد کودکان بازی می کنند. شاید اصطلاحاتی چون غریزه مادرانه را شنیده باشید. علی رغم این که نقش مادر بسیار واضح و مبرهن است و نقش پدر به نظر مبهم و ثانویه می رسد، اما حقیقت، چیز دیگری است. مادران فقط نیمی از ماجرا هستند. امروزه معلوم شده است که پدران نقش بسیار مهمی در رشد کودکان بازی می کنند و نقش ان ها با نقش مادران فرق دارد. مادران به دلیل غریزه مادرانه، رابطه وابسته ای با کودک برقرار می کنند، البته این رابطه در 2 سال اول تولد بسیار مناسب است و به رشد عاطفی کودک کمک می کند، ولی چنان چه این رابطه به همان شکل باقی بماند، باعث اسیب به کودک می شود.

یکی از وظایف پدران این است که کمک می کنند تا رابطه چسبنده مادر و کودک ادامه نیابد و کودک فضای بازتری جهت کسب تجربیات جدید، کاوش و رشد پیدا کند و بتواند به استقلال مورد نیاز دست یابد. ازنظر متخصصان مشاوره کودک دراصفهان پدرها بیش از مادران، فرزند خود را به پیشرفت و انجام کارهای جدید فرا می خوانند. پدرها فرزند خود را ترغیب به ابتکار، خطرپذیری، و انجام فعالیت های نااشنا و حضور در وضعیت های ناشناخته می کنند. همچنین ان ها دوست دارند با فرزندان خود بازی کنند. بازی های ان ها عموما بازی هایی است که فرزندشان را از لجاظ جسمی تحریک می کند. ظاهرا بزن بزن با پدرها، کودکان را به خطر کردن ترغیب می کند.

مادران بیشتر نقش ارضای عاطفی و مراقبتی نسبت به کودک دارند، ان ها بیشتر به فرزندان خود قوت قلب می دهند و از ان ها مراقبت می کنند. مادران بیش از پدران، فرزند خود را همان طور که هست می پذیرند و ان ها را زیاد تشویق نمی کنند. مادرها بیشتر وقت خود را به جای بازی، صرف مراقبت از فرزندان شان می کنند.

به عنوان مثال خانواده ای را که در محوطه بازی هستند، تجسم کنید. دختر بچه دوساله ان ها در حال تاب خوردن است. پدرش او را هل می دهد تا بالا و بالاتر برود. اما مادرش با نگرانی او را نگاه می کند و می گوید: “عزیزم مراقبت باش، زیاد بالا نرو.” بررسی های صورت گرفته بر نحوه ی تربیت کودکان توسط پدرها و مادرها نیز حاکی از این گونه تفاوت هاست. محققان بارها و بارها نشان داده اند که مادران بر قوت قلب بخشیدن و مراقبت از فرزندان تاکید دارند و پدرها بر مبارزه و تحرک.

محققانی که تعامل والدین با فرزندان شان را بررسی کرده اند، می گویند پدرها و مادرها معمولا هر یک نقش ویژه و ارزشمندی در رشد عزت نفس فرزندان خود دارند و پدرها بیشتر به دنبال افزایش اعتماد به نفس، خود مختاری و ایجاد توقعات بالا درفرزندان شان هستند. در حالی که مادرها بیشتر احساس پذیرش خود و حساس بودن نسبت به دیگران را در فرزندان خویش ایجاد می کنند.

سبک فرزند پروری چیست؟

سبک فرزند پروری شیوه ای که است که ما اگاهانه یا نااگاهانه برای تربیت فرزندان مان در پیش می گیریم. بعضی از این سبک ها با عناوین زیر شناخته می شوند:

  • – سبک دیکتاتوری یا قدرت طلب
  • – سبک اسان گیر
  • – سبک دموکراتیک یا مشارکتی

سبک قدرت طلب (دیکتاتوری)

در این نوع سبک فرزند پروری، والدین قواعد و انتظارات خشکی را می گذارند و بطور سخت و جدی ان ها را اعمال می کنند. این والدین، انتظار و تقاضای فرمان برداری بی چون و چرا از جانب کودک را دارند. این نوع خانواده ها به ویژه برای نوجوانان که می خواهند طبق خواسته ی خود عمل کنند، مشکل ساز است. کودکان این والدین از نظر رفتاری اغلب بدقلق و تحریک پذیرند و روحیه ای بی ثبات، ناراضی و اسیب پذیر دارند و رفتار انان اغلب غیر دوستانه است.

سبک اسان گیر

در سبک اسان گیر، والدین به خواسته ها و نیازهای کودکان شان خیلی اهمیت می دهند. ان ها معمولا اصول و قواعد زیادی برای فرزندان شان ندارند. ان گونه که در فرهنگ عامه می گویند” با دل فرزندشان راه می ایند ” و هیچ روش انضباطی مشخص و روشنی ندارند. در واقع در این خانواده ها گاهی مرز بین والد و کودک از یک دیگر قابل تشخیص نمی باشد، بزرگ تر و راهنمایی وجود ندارد و روابط والد – کودک به سوی هرج و مرج می رود. کودکان والدین سهل گیر عموما دارای رفتارهای پرخاشگرانه و تکانشی هستند. این کودکان اغلب دارای پیشرفت اندک، سرکش و سلطه جویند.

سبک مشارکتی یا دموکراتیک

در سبک دموکراتیک، والدین قوانین و انتظارات روشنی را برای کودکان وضع می کنند و با کودک راجع به این قوانین مذاکره می کنند. ان ها دیدگاه کودک را می شناسند و برای تربیت فرزندان شان هم از قدرت و هم از منطق خود استفاده می کنند. پژوهش های قابل ملاحظه در فرزند پروری نشان داده اند که فرزندان این سیستم متعادل خانوادگی از نظر هیجانی سالم تر، شاداب تر و در زندگی و مدرسه موفق ترند.

بسیاری از متخصصان مشاوره خانواده دراصفهان عنوان می کنند، کودکان والدین دارای سبک دموکراتیک، رفتاری با نشاط تر و دوستانه از خود نشان می دهند. این کودکان اغلب متکی به خود و سرحال بوده، بسیار خوب با فشار مقابله می کنند و به دنبال پیشرفت هستند.

ویژگی های خانواده دموکراتیک

  • 1 ) همه افراد خانواده به تناسب موقعیت و رشد خود حق دخالت در اداره امور خانه و اظهار نظر درباره مسایل مختلف را دارند.
  • 2 ) همه اعضای خانواده می توانند در انتخاب هدف های زندگی خانوادگی، درتعیین روش های مناسب، در تقسیم درامد خانواده، در مخارج خانه و طرز زندگی اظهار نظر کنند.
  • 3 ) در خانواده تقسیم کار به عمل می اید و هر یک به تناسب توان خود، مسئولیت انجام اموری را بر عهده دارد.
  • 4 ) اعضای خانواده در انجام امور محوله احساس مسئولیت می کنند.
  • 5 ) اعضای خانواده نسبت به یک دیگر احترام می گذارند. شخصیت کودکان در خانواده مورد احترام است.
  • 6 ) بزرگ ترها در هر مورد کوشش می کنند تا کوچک ترها را متوجه اثار اعمال خود سازند، یعنی علل انجام یا عدم انجام امور مختلف را برای کودکان با صحبت و یا از طریق رفتاری روشن می کنند.
  • 7 ) کودکان به موقع از محبت والدین بهره مند می شوند.
  • 8 ) کودکان مشکلات خود را با والدین در میان می گذارند.
  • 9 ) اگر کسی در انجام کارهای خود کوتاهی کند یا برخلاف ان چه از طرف خانواده تعیین شده است عملی انجام دهد، تمام افراد خانواده در تعیین مجازات او شرکت می کنند. از پیش مقرراتی به وسیله ی افراد در این باره وضع شده است و در مواقع لازم از ان استفاده می کنند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *